2023-08-29
فاضلاب هستهای به فاضلاب تولید شده در طول عملیات عادی نیروگاههای هستهای، مانند آب خنککننده راکتور هستهای، گفته میشود که مستقیماً با سوخت هستهای و واکنشدهندههای هستهای در هسته راکتور هستهای تماس پیدا نمیکند و میتواند پس از تصفیه با خیال راحت از طریق خطوط لوله تخلیه شود. آب آلوده هسته ای به این معنی است که پس از یک حادثه هسته ای، پوشش محافظ راکتور هسته ای شکسته می شود و آب خنک کننده مستقیماً با مواد رادیواکتیو موجود در راکتور تماس می گیرد و آلوده و به شدت رادیواکتیو می شود. آب های آلوده هسته ای حاوی ده ها ماده رادیواکتیو مانند پلوتونیوم و سزیم هستند که برای بدن انسان و محیط زیست مضر هستند و باعث سرطان، تراتوژن و جهش زایی می شوند. برخی از آنها نیمه عمر طولانی دارند، مانند ید-129 که نیمه عمر آن 15.7 میلیون سال است و کربن-14 که به سختی از آب جدا می شود، نیمه عمری معادل 5730 سال دارد. غلظت فیزیولوژیک کربن 14 در ماهی 50000 برابر تریتیوم و غلظت کبالت 60 در رسوبات بستر دریا 300000 برابر تریتیوم است.
برخی از مردم از طریق شبیه سازی های کامپیوتری نشان داده اند که هنگامی که آب آلوده به هسته ای تخلیه می شود، تنها 57 روز طول می کشد تا نیمی از اقیانوس آرام را آلوده کند. پس خطرات چیست؟ این واقعیت که غذاهای دریایی را نمی توان خورد از یک طرف است و برای اکولوژی مخرب تر است یا DNA موجودات را تغییر می دهد. این تاثیر بر اقیانوس پیوسته و گسترده است.
از بدیهی ترین تغییرات شروع می شود، زمانی که آب آلوده هسته ای به دریا ریخته شود، قطعاً در ابتدا بر توسعه و بهره برداری از منابع شیلات تأثیر می گذارد و اعتماد مردم به خوردن غذاهای دریایی بسیار کاهش می یابد. در درازمدت تاثیر منفی بر توسعه شیلات و سلامت انسان خواهد داشت. رژیم غذایی تفاوت زیادی ایجاد می کند.
مجله آمریکایی "ساینس" زمانی مقاله ای منتشر کرد که در آن استدلال می کرد که اگرچه آب آلوده به هسته ای را می توان تصفیه و تصفیه کرد، اما حذف انواع مواد رادیواکتیو در آب های آلوده به هسته ای مانند تریتیوم، کربن 14، کبالت 60 و ... دشوار است. استرانسیوم 90 و غیره، این عناصر رادیواکتیو به سختی تجزیه و جذب می شوند و به محض ورود به زنجیره غذایی اکولوژیکی دریایی، در نهایت باعث آسیب به انسان می شوند.
در حال حاضر آب آشامیدنی روزانه ما آب دریا نیست، بنابراین در کوتاه مدت تاثیر زیادی نخواهد داشت، اما آب دریا تبخیر شده و به آب باران تبدیل می شود و دوباره سقوط می کند. در طی این فرآیند، آیا مواد رادیواکتیو موجود در آب آلوده هسته ای در آب دریا، پاسخ قطعی برای این سوال وجود ندارد. اما پس از بارش زمان، قطعا این مواد وارد بدن انسان می شوند. بنابراین، در زندگی روزمره، زمانی که آشپزی می کنیم، بهتر است قابلمه را مرتباً عوض کنیم و برخی قابلمه های سازگار با محیط زیست مانند قابلمه های ریخته گری آلومینیومی را انتخاب کنیم. هنگام جوشاندن آب، به یاد داشته باشید که قبل از اضافه کردن مواد، آب را بجوشانید.